โรคร้ายปริศนาที่ฉันไม่เคยร้องขอ(1):สัญาณแรกเริ่ม
สวัสดีค่ะ เราบุ๊คคะ ขอเรียกแทนตัวง่ายๆว่าเรานะคะ ตอนนี้เราพิการ เดินไม่ได้แล้ว มือก็เขียนไม่ได้ ถ้านึกถึงโรคทางสมองที่ทำให้เดินไม่ได้เราคงนึกถึงแค่ประสบอุบัติเหตุ เป็นอัมพาตเส้นเลือดในสมองแตกกันใช่มั้ยค่ะหรือถ้าถามโรคเกี่ยวกับภูมิคุ้มกันเราคงนึกถึงแค่โรคพุ่มพวง (SLE) กันใช่ไหมคะ แต่ความจริงมีเป็นล้านๆโรคค่ะ เราก็เพิ่งรู้เมื่อเป็น บางโรคก็หาสาเหตุไม่ได้รักษาไม่ได้ค่ะ เช่นโรคของเรา ชื่อยังไม่มีเลยค่ะ เวลาคนถามอยากโกหกมากๆว่าตกหลังควายเลยพิการค่ะ เพราะไม่รู้จะตอบไงดี จะอธิบายรึก็ยากมากกลัวจะไม่เข้าใจกัน(เราเองยังไม่เข้าใจโรคที่เราป่วยดีเลยค่ะ
อาการครั้งแรกตอนฝึกงานปีสาม คือ มึนไม่ทราบสาเหตุ แต่ยังเดินได้ ทำอะไรได้ เราก็คิดว่าขาดกาแฟ นอนน้อย หรือน้ำในหูไม่เท่ากันไปตามเรื่อง เราตัดสินใจไปหาหมอหู แต่ก็ไม่ใข่อีก เพราะถ้าน้ำในหูไม่เท่ากัน จะมึนแบบบ้านหมุน แต่เราหมุนแบบโคลงเคลงในเรือ หมอหูสันนิษฐานว่าเราเป็นท่อน้ำตาตัน และไล่เราไปหาหมอตา ตอนนั้นเราเริ่มเครียดว่าเป็นอะไรกันแน่ เราสังเกตว่าเราจะเหนื่อยง่ายมากๆ นอนเยอะมากๆ จนกระทั่งวันหนึ่งที่เราลืมตาขึ้นมา เปลือกตาขวาไม่ลืมขึ้นมาอีกต่อไป