วันอาทิตย์ที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2562

ฉันเป็นอะไร -7:การรอคอยคำตัดสินประหาร


เรา
เรียนอินเตอร์
จึงรายล้อมด้วยลูกคนรวยจำนวนมาก พวกเขาได้ทุกอย่างที่ต้องการ
ไม่เหมือนเรา เราจึงคิดว่า เรียนจบ ทำงาน มีเงิน ซื้ออะไรที่ต้องการเองได้ เราไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนี้ ไม่เคย เราเสียน้ำตาให้กับชีวิตตอนเป็นหลายครั้ง ยอมแพ้ก็หลายครั้ง เพราะเป็นการล้มที่เราไม่สามารถลุกเองได้ มันเจ็บปวดเหลือเกิน

ขอบคุณรูปจาก https://www.honestdocs.co/people-get-depressed-why ค่ะ


มีเพื่อนเราคนนึง เป็นโรคซึมเศร้า (เราก็เคยเป็นค่ะ เรายอมรับ)
โรคซึมเศร้าส่งผลให้ผู้ป่วยมีอาการทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจ และความคิด โดยอาการเหล่านี้จะส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตในแต่ละวันอย่างมาก เช่น รับประทานอาหารได้น้อยลง เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ สิ้นหวัง หดหู่ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุขกับชีวิต วิตกกังวลตลอดเวลา และที่สำคัญคือผู้ป่วยจะไม่สามารถรับมือกับปัญหาต่างๆ ที่ต้องเผชิญได้ดีพอ
รคซึมเศร้าเป็นโรคทางจิตเวชที่พบได้บ่อยที่สุด โดยข้อมูลจากองค์การอนามัยโลกระบุว่า มีประชากรทั่วโลกประสบกับโรคซึมเศร้าประมาณ 350 ล้านคน ซึ่งวัฒนธรรมที่แตกต่างกันก็มีผลต่ออัตราการเกิดภาวะซึมเศร้าได้ โดยตามรายงานประจำปี 2553 ของวารสารประจำปีด้านสาธารณสุข (The Journal Annual Review of Public Health) กวล่าวว่าอัตราการเกิดภาวะซึมเศร้าของทุกเพศทุกวัยในญี่ปุ่นจะอยู่ที่ 2.2% ซึ่งถือว่าค่อนข้างต่ำ ในขณะที่บราซิลนั้นมีอัตราการเกิดภาวะซึมเศร้าสูงถีง 10.4%

ส่วนในประเทศไทยนั้น โรคซึมเศร้าถือเป็นอีกหนึ่งปัญหาด้านสุขภาพที่มีความสำคัญและน่าเป็นห่วงอย่างมาก โดยสังเกตได้จากสังคมในปัจจุบันนี้ที่มักมีข่าวเกี่ยวกับปัญหาการฆ่าตัวตาย รวมทั้งปัญหาการทำร้ายร่างกายตัวเองและคนรอบข้าง ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้นับเป็นเรื่องที่น่าสลดใจไม่น้อยทีเดียว ตามรายงานจิตวิทยาคลินิก ปี 2007 พบว่า:

50% ของผู้ที่ฟื้นตัวจากภาวะซึมเศร้าในครั้งแรก มักมีภาวะซึมเศร้าซ้ำอีกหนึ่งครั้งหรือมากกว่านั้น
80% ของคนที่เคยป่วยเป็นโรคซึมเศร้า มีภาวะซึมเศร้าเกิดขึ้นถึงสองครั้ง
ขอบคุณข้อมูลจาก https://www.honestdocs.co/most-common-psychiatric-disorders#section-1 ค่ะ


เพื่อนเราเขาบ่นนจะตาย กรีดแขนลง facebook แต่อย่างอื่นเขาไม่เป็นอะไรเลย ขอโทษคนที่เป็นโรคซึมเศร้าทุกคนนะคะ แต่เราเชื่อว่าทุกปัญหามีทางออก (ยกเว้นของเราอาจจะไม่มี) เราคิดว่าทำไมเขาไม่หาหนทาง มาบ่นอยู่ได้ว่าจะตาย ทำไม? เพื่ออะไร? ทำไมไม่ลุกขึ้นมาสู้ คิดบ้างไหมว่าถ้าตายไป มีคนไปงานศพ เขาต้องถามอยู่แล้วว่าทำไมตาย และพ่อแม่ก็ต้องบอกว่า”ฆ่าตัวตาย” เราไม่อยากให้พ่อแม่พูดอย่างนั้นในงานศพเรา มันดูเป็นการหนีปัญหาอย่างขี้ขลาด เราถึงตัดสินใจอยู่ต่อไปค่ะ

เราเล่าต่อนะคะ เราถูกเจาะไขสันหลัง และถูกสั่งให้นอนอย่างยาวนานหลายชม. เราทรมานมากๆ เพราะเราพยายามจะหลับก็ไม่หลับ เปิดทีวีดู (ความจริงห้องไม่มีทีวีนะคะแต่อายกมาให้) ก็มีแต่ละครน่าเบื่อ ตอนพยาบาลบอกเราขยับตัวได้ เรางี้แทบลงมาเต้น อีกวันหนึ่งคุณหมอก็ให้เราออกได้ พร้อมเขียนใบรับรองแพทย์แสนยาวว่าทำไมเราต้องอยู่ถึง3อาทิตย์แถมนัดเราอีก1อาทิตย์ให้มาฟังคำตัดสินประหารว่าเราเป็น MS หรือไม่(โรคที่เราได้กล่าวไปแล้วนะคะ) เราก็กลับบ้านด้วยหน้าที่บวม น้ำหนักที่ขึ้นอย่างมหาศาล แทบจะยัดชุดนิสิตไม่เข้า อารมณ์ที่ไม่สามารถควบคุม แต่ใช่ค่ะ เราคิดว่าเราหายแล้ว โดยไม่รู้ถึงนรกหลังจากนั้น
หน้าแบบวงพระจันทร์ หรือ moon face เมื่อกินเสตอรอยด์ค่ะ

ขอบคุณรูปจาก https://www.doctor.or.th/article/detail/5090 ค่ะ
book